11
De opwekking van Lazarus
1En er was iemand ziek, Lazarus van Bethanië, uit het dorp van Maria en haar zuster Martha.
2 # Matt. 26:6; Mark. 14:3; Luk. 7:37; Joh. 12:3 Maria nu was het die de Heere gezalfd heeft met mirre en Zijn voeten afgedroogd heeft met haar haren; haar broer Lazarus was ziek.
3Zijn zusters dan stuurden Hem de boodschap: Heere, zie, hij die U liefhebt, is ziek.
4En toen Jezus dat hoorde, zei Hij: Deze ziekte is niet tot de dood, #Vers 40; Joh. 9:3maar is er met het oog op de heerlijkheid van God, opdat de Zoon van God erdoor verheerlijkt wordt.
5Jezus nu had Martha en haar zuster en Lazarus lief.
6Toen Hij dan gehoord had dat hij ziek was, bleef Hij nog twee dagen in de plaats waar Hij was.
7Daarna zei Hij tegen de discipelen: Laten wij weer naar Judea gaan.
8De discipelen zeiden tegen Hem: Rabbi, #Joh. 8:59; 10:31de Joden hebben U onlangs nog geprobeerd te stenigen, en gaat U daar weer heen?
9Jezus antwoordde: Zijn er niet twaalf uren in de dag? Als iemand overdag loopt, stoot hij zich niet, omdat hij het licht van deze wereld ziet,
10maar als iemand 's nachts loopt, stoot hij zich, omdat het licht niet bij hem is.
11Dit sprak Hij, en daarna zei Hij tegen hen: Lazarus, onze vriend, #Matt. 9:24; Mark. 5:39; Luk. 8:52slaapt, maar Ik ga naar hem toe om hem uit de slaap op te wekken.
12Zijn discipelen dan zeiden: Heere, als hij slaapt, zal hij gezond worden.
13Maar Jezus had over zijn dood gesproken, terwijl zij dachten dat Hij over de natuurlijke slaap sprak.
14Toen zei Jezus dan openlijk tegen hen: Lazarus is gestorven.
15En Ik ben blij voor u dat Ik daar niet was, opdat u gelooft; maar laten wij naar hem toe gaan.
16Thomas dan, die Didymus genoemd werd, zei tegen zijn medediscipelen: Laten ook wij gaan om met Hem te sterven.
17Toen Jezus dan gekomen was, bleek dat hij al vier dagen in het graf lag.
18Bethanië nu lag dicht bij Jeruzalem, ongeveer vijftien stadiën#11:18 stadiën - Eén stadie bedraagt ongeveer 185 meter. daarvandaan.
19En velen van de Joden waren naar Martha en Maria gekomen om hen te troosten over hun broer.
20Zodra Martha dan hoorde dat Jezus kwam, ging zij Hem tegemoet, maar Maria bleef in huis zitten.
21Martha nu zei tegen Jezus: Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn,
22maar ook nu weet ik dat God U alles wat U van God vraagt, geven zal.
23Jezus zei tegen haar: Uw broer zal weer opstaan.
24Martha zei tegen Hem: Ik weet dat hij zal opstaan bij de #Dan. 12:2; Luk. 14:14; Joh. 5:29opstanding op de laatste dag.
25Jezus zei tegen haar: #Joh. 1:4; 5:24; 14:6Ik ben de Opstanding en het Leven; #Joh. 3:16,36; 6:47; 1 Joh. 5:11wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven,
26 # Joh. 6:51 en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid. Gelooft u dat?
27Zij zei tegen Hem: Ja, Heere, #Matt. 16:16; Mark. 8:29; Luk. 9:20; Joh. 6:69ik geloof dat U de Christus bent, de Zoon van God, Die in de wereld komen zou.
28En na dit gezegd te hebben ging zij weg en riep Maria, haar zuster, onopgemerkt en zei: De Meester is er en Hij roept u.
29Zodra die dat hoorde, stond zij snel op en ging naar Hem toe.
30Jezus nu was nog niet in het dorp gekomen, maar was op de plaats waar Martha Hem tegemoetgekomen was.
31Toen dan de Joden, die met haar in het huis waren en haar troostten, zagen dat Maria snel opstond en naar buiten ging, volgden zij haar en zeiden: Zij gaat naar het graf om daar te huilen.
32Zodra dan Maria kwam waar Jezus was, en Hem zag, viel zij aan Zijn voeten en zei tegen Hem: Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn.
33Toen Jezus haar dan zag huilen, en ook de Joden die met haar meekwamen, zag huilen, werd Hij heftig in de geest bewogen en raakte innerlijk in beroering.#11:33 raakte innerlijk in beroering - Letterlijk: bracht Zichzelf in beroering.
34En Hij zei: Waar hebt u hem gelegd? Zij zeiden tegen Hem: Heere, kom het zien.
35 # Luk. 19:41 Jezus weende.
36De Joden dan zeiden: Zie, hoe lief Hij hem had!
37En sommigen van hen zeiden: Kon Hij #Joh. 9:6Die de ogen van de blinde geopend heeft, ook niet maken dat deze niet gestorven was?
38Jezus dan, opnieuw heftig bewogen in Zichzelf, kwam bij het graf. Het was een grot, en er was een steen op gelegd.
39Jezus zei: Neem de steen weg. Martha, de zuster van de gestorvene, zei tegen Hem: Heere, hij ruikt al, want hij ligt hier al voor de vierde dag.
40Jezus zei tegen haar: Heb Ik u niet gezegd dat u, als u gelooft, de heerlijkheid van God zult zien?
41Zij namen dan de steen weg waar de gestorvene lag. En Jezus hief de ogen omhoog en zei: Vader, Ik dank U dat U Mij verhoord hebt.
42En Ik wist dat U Mij altijd verhoort, #Joh. 12:30maar ter wille van de menigte die om Mij heen staat, heb Ik dit gezegd, opdat zij geloven dat U Mij gezonden hebt.
43En toen Hij dit gezegd had, riep Hij met een luide stem: Lazarus, kom naar buiten!
44En de gestorvene kwam naar buiten, gebonden aan handen en voeten met grafdoeken, en zijn gezicht was omwonden #Joh. 20:7met een zweetdoek. Jezus zei tegen hen: Maak hem los en laat hem weggaan.
45Velen dan van de Joden die naar Maria toe gekomen waren en gezien hadden wat Jezus gedaan had, geloofden in Hem.
46Maar sommigen van hen gingen naar de Farizeeën en zeiden tegen hen wat Jezus gedaan had.
De Raad besluit om Jezus te doden
47 # Ps. 2:2; Matt. 26:3; Mark. 14:1; Luk. 22:2; Hand. 4:27 De overpriesters dan en de Farizeeën riepen de Raad bijeen en zeiden: #Joh. 12:19Wat doen we? Want deze Mens doet vele tekenen.
48Als wij Hem zo laten begaan, zullen allen in Hem geloven, en de Romeinen zullen komen en onze plaats en onze natie van ons wegnemen.
49Maar een van hen, Kajafas, die de hogepriester van dat jaar was, zei tegen hen: U weet niets,
50en u overweegt niet #Joh. 18:14dat het nuttig voor ons is dat één Mens sterft voor het volk, en niet heel het volk verloren gaat.
51Dit zei hij echter niet uit zichzelf, maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij dat Jezus sterven zou voor het volk,
52en niet alleen voor het volk, maar ook om de kinderen van God, overal verspreid, #Efez. 2:14,15,16bijeen te brengen.
53Vanaf die dag dan waren zij vastbesloten om Hem te doden.
54Jezus dan verkeerde niet meer openlijk onder de Joden, maar Hij ging vandaar naar het land bij de woestijn, naar een stad die Efraïm heette, en verbleef daar met Zijn discipelen.
55En het Pascha van de Joden was nabij en velen uit dat land gingen naar Jeruzalem, vóór het Pascha, om zich te reinigen.
56 # Joh. 7:11 Zij dan zochten Jezus en zeiden onder elkaar, terwijl zij in de tempel stonden: Wat denkt u? Dat Hij niet op het feest komt?
57De overpriesters nu en de Farizeeën hadden de opdracht gegeven dat, als iemand wist waar Hij was, hij het hun te kennen zou geven, zodat zij Hem konden grijpen.